تفاوت مانیا با هیپومانیا در چیست؟
به طور خلاصه مانیا در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی باعث بروز سطوح بالای انرژی فیزیکی و ذهنی غیر معمولی می‌شود. هیپومانیا نیز همین علائم را ایجاد می‌کند، اما به همان اندازه شدید یا طولانی نیستند.
در ادامه به توضیح کامل این دو می‌پردازیم.
مانیا و هیپومانیا چیست؟
مانیا یا همان شیدایی و هیپومانیا در واقع یک وضعیت مربوط به سلامت روان هستند که می‌توانند در اختلال دوقطبی رخ دهند. آنها همچنین می‌توانند در افرادی که اختلال دوقطبی ندارند نیز رخ دهد.
شیدایی چیست؟
شیدایی حالتی بیشتر از داشتن انرژی اضافی است.
این یک اختلال خلقی است که شما را به مدت یک هفته یا بیشتر از نظر جسمی و ذهنی به طور غیر معمول انرژتیک نشان می‌دهد. شیدایی می‌تواند آنقدر شدید باشد که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
شیدایی می‌تواند در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I رخ دهد. در بسیاری از موارد دوقطبی I، دوره های شیدایی می‌تواند با دوره های افسردگی متناوب شود.
با این حال، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I همیشه دوره های افسردگی ندارند، و بسیار معمول است که یک فرد در بین دوره ها حالت های معمولی نیز داشته باشد.
هیپومانیا چیست؟
هیپومانیک شکل خفیف تری از رفتار مانیک است. اگر نیمه شیدایی را تجربه می‌کنید، سطح انرژی شما بالاتر از حد معمول است، اما به اندازه شیدایی شدید نیست و ممکن است فقط چند روز طول بکشد.
سایر افراد ممکن است متوجه اپیزود هیپومانیک شما شوند، اما در بسیاری از موارد، نیازی به بستری شدن در بیمارستان برای آن نخواهید داشت.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II ممکن است شیدایی خفیف را تجربه کنند که متناوب با افسردگی است، یا ممکن است در بین هر کدام حالت های عاطفی معمولی نیز داشته باشند.
علائم مانیا و علائم هیپومانیا چیست؟
تفاوت اصلی بین شیدایی و نیمه‌شیدایی در شدت علائم و مدت زمان ماندگاری این علائم است.
علائم شیدایی بسیار شدیدتر از علائم هیپومانیک است و می‌تواند یک هفته یا حتی بیشتر طول بکشد.
در حالی که شدت علائم این دو وضعیت متفاوت است، اما بیشتر علائم آنها یکسان هستند. علائم کلیدی عبارتند از:
- داشتن سطوح انرژی بالاتر از حد معمول
- بی قرار بودن یا ناتوانی در نشستن
- کاهش نیاز به خواب
- افزایش عزت نفس یا اعتماد به نفس یا بزرگ نمایی
- پرحرف تر بودن
- داشتن ذهن مسابقه ای، یا داشتن بسیاری از ایده ها و برنامه های جدید
- کاهش پایبندی به قوانین
- داشتن افزایش میل جنسی
- درگیر شدن در رفتارهای بالقوه پرخطری که ممکن است برای شما غیر معمول باشد، مانند داشتن رابطه جنسی تکانشی، قمار با پس انداز زندگی، یا ولخرجی های زیاد