افراد مختلف با نوعی از اضطراب اجتماعی که در قسمت های مختلف کادر قرار گرفته اند

اضطراب اجتماعی چیست علائم و نحوه درمان آن چگونه است؟

اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیا اجتماعی یک وضعیت پزشکی است که باعث ترس و اضطراب در هنگام قرار گرفتن در کنار افراد در موقعیت های اجتماعی می‌شود. افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی از قضاوت یا تماشای دیگران می‌ترسند.

اضطراب اجتماعی چیست؟

فوبیا اجتماعی یک وضعیت سلامت روانی است که در آن شما ترس شدید و مداوم از قضاوت منفی و/یا تحت نظر شدن توسط دیگران را تجربه می کنید.

اختلال اضطراب اجتماعی یک اختلال اضطرابی شایع است. درباره اضطراب و علائم آن در مقاله علائم اضطراب و استرس چیست؟ بیشتر بخوانید.

اضطراب اجتماعی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

این اختلال غیر معمول نیست و هر کسی ممکن است تحت تاثیر آن قرار بگیرد. تقریباً 5 تا 10 درصد از مردم در سراسر جهان به این اختلال مبتلا هستند. این سومین بیماری شایع سلامت روان پس از اختلال مصرف مواد و افسردگی است.

انواع مختلف اضطراب اجتماعی

یک فرد مبتلا به این اختلال می تواند با شکل خفیف، متوسط یا شدید آن در مبارزه باشد.

برخی از افراد مبتلا به فوبیا اجتماعی فقط در یک نوع موقعیت، مانند غذا خوردن در مقابل دیگران یا اجرای برنامه در مقابل دیگران، علائم این اختلال را تجربه می‌کنند، در حالی که سایر افراد ممکن است علائم را در چندین یا همه اشکال تعامل اجتماعی تجربه کنند.

به طور کلی سطوح مختلف این اختلال عبارتند از:

اضطراب اجتماعی خفیف:

فرد مبتلا ممکن است علائم جسمی و روانی این اختلال را تجربه کند اما همچنان در موقعیت‌های اجتماعی شرکت کند یا آن را تحمل کند. آنها همچنین ممکن است فقط در موقعیت های اجتماعی خاصی علائم را تجربه کنند.

اضطراب اجتماعی متوسط:

فرد مبتلا ممکن است علائم جسمی و روانی آن را تجربه کند، اما همچنان در برخی موقعیت‌های اجتماعی شرکت می‌کند و از انواع دیگر موقعیت‌های اجتماعی اجتناب می‌کند.

اضطراب اجتماعی شدید:

فردی مبتلا ممکن است علائم شدیدتری مانند حمله پانیک را در موقعیت های اجتماعی تجربه کند. به همین دلیل، افراد مبتلا به معمولاً به هر قیمتی از موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند.

فردی که دارای اضطراب شدید اجتماعی است احتمالاً در همه یا بسیاری از انواع موقعیت های اجتماعی علائمی دارد.

تفاوت بین فوبیا اجتماعی و خجالتی بودن چیست؟

هر کسی می تواند هر از گاهی خجالت کشیدن را تجربه کند. اما در افراد مبتلا به طور مداوم در انجام فعالیت های روزمره مانند رفتن به خواربار فروشی یا صحبت با افراد دیگر اختلال ایجاد می کند یا از انجام آنها جلوگیری می کند.

به همین دلیل، اختلال اضطراب اجتماعی می تواند بر تحصیل، شغل و روابط شخصی شما تأثیر منفی بگذارد. خجالتی بودن هر از گاهی بر این چیزها اثری نمی‌گذارد.

علائم و عوامل فوبیا اجتماعی

محققان و روانشناسان هنوز در تلاش برای کشف علت بوجود آمدن این اختلال اضطرابی هستند.

گاهی اوقات این بروز اختلال مربوط به ژنتیک و سوابق خانوادگی است. بسیاری از قسمت های مغز شما با ترس و اضطراب درگیر هستند، بنابراین این اختلال یک وضعیت پیچیده برای مطالعه است.

علائم اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟

زمانی که افراد مبتلا مجبورند در مقابل افراد دیگر یا در کنار آنها باشند، علائم، رفتارها و افکار خاصی را تجربه می‌کنند.

علائم فیزیکی و فیزیولوژیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  1. سرخ شدن، عرق کردن، لرزش یا احساس تپش قلب در موقعیت های اجتماعی.
  2. در موقعیت های اجتماعی بسیار عصبی است تا حدی که احساس تهوع می کند.
  3. عدم برقراری تماس چشمی زیاد هنگام تعامل با دیگران.
  4. داشتن حالت بدنی سفت زمانی که در اطراف افراد دیگر هستید.
  5. حملات پانیک و بروز علائم اختلال پانیک

افکار و رفتارهایی که می توانند نشانه های این اختلال باشند عبارتند از:

  1. بسیار خودآگاه بودن در مقابل دیگران.
  2. احساس خجالت یا ناراحتی در مقابل افراد دیگر.
  3. احساس می‌کنید ذهنتان «خالی می‌شود» و نمی‌دانید به دیگران چه بگویید.
  4. احساس ترس یا نگرانی از اینکه دیگران شما را منفی قضاوت کنند یا طردتان کنند.
  5. بودن در کنار افراد دیگر، به خصوص غریبه ها، ترسناک و سخت است.
  6. اجتناب از مکان هایی که افراد در آن حضور دارند.

این اختلال چگونه تشخیص داده می شود؟

روانشناس، روان‌پزشک یا تراپیست می‌تواند یک فرد مبتلا را بر اساس معیارهای اختلال که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) منتشر شده، تشخیص دهد. معیارهای اختلال اضطراب اجتماعی تحت DSM-5 شامل موارد زیر است:

  1. ترس یا اضطراب مداوم و شدید در مورد موقعیت های اجتماعی را تجربه می کنید زیرا معتقدید ممکن است توسط دیگران مورد قضاوت منفی یا تحقیر قرار بگیرید.
  2. اجتناب از موقعیت های اجتماعی که ممکن است باعث اضطراب شما شود یا تحمل آنها با ترس یا اضطراب شدید.
  3. اضطراب شدیدی را تجربه می‌کنید که متناسب با موقعیت نیست.
  4. تجربه اضطراب و/یا پریشانی ناشی از موقعیت های اجتماعی که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند.
  5. تجربه ترس یا اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی که با شرایط پزشکی، دارو یا سوء مصرف مواد بهتر توضیح داده نمی‌شوند.

یک فرد معمولاً باید حداقل شش ماه علائم را داشته باشد تا مبتلا به این اختلال اضطرابی تشخیص داده شود.

درمان اضطراب اجتماعی چگونه است؟

این اختلال با تراپی شناختی رفتاری (CBT) و/یا داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی (معمولاً مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین که به نام‌های SSRI یا مسدودکننده‌های بتا نیز شناخته می‌شوند) قابل درمان است.

تراپی شناختی رفتاری (CBT) چیست؟

تراپی شناختی رفتاری (CBT) نوعی درمان روانشناختی است. روانشناس یا تراپیست شما با شما همکاری می‌کند تا تفکر و الگوهای رفتاری شما را که مضر یا غیر مفید هستند تغییر دهد.

CBT معمولاً در چندین جلسه انجام می‌شود. از طریق صحبت کردن و پرسیدن سوالات، روانشناس به شما کمک می‌کند دیدگاه متفاوتی به دست آورید. در نتیجه، یاد می‌گیرید که بهتر به استرس، اضطراب و موقعیت های سخت واکنش نشان دهید و با آن کنار بیایید.

برای آشنایی با انواع تراپی مقاله تراپی چیست و چرا خوبه و ۴ نوع آن را بخوانید.

چه داروهایی برای درمان فوبیا اجتماعی استفاده می‌شود؟

داروهای ضدافسردگی برای افسردگی و اختلالات اضطرابی موثر هستند و شکل خط مقدم درمان فوبیا اجتماعی هستند.

داروهای ضد اضطراب معمولاً برای مدت زمان کوتاه تری استفاده می‌شوند.

داروهای فشار خون معروف به بتابلوکر را نیز می توان برای کاهش علائم این اختلال استفاده کرد. داروهای خاصی که برای درمان این اختلال اضطرابی استفاده می شوند عبارتند از:

SSRI ها (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین): SSRI ها نوعی ضد افسردگی هستند. SSRI های رایج مورد استفاده شامل فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، سیتالوپرام و اسیتالوپرام است.

SNRI ها (مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین): SNRI ها نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند. ونلافاکسین یا دولوکستین SNRI های رایجی هستند که برای درمان فوبیا اجتماعی استفاده می شوند.

بنزودیازپین‌ها: این داروها برای مدت کوتاهی استفاده می‌شوند، یا زمانی که داروهای ضد افسردگی شروع به کار می‌کنند و یا در شرایطی که اضطراب را برمی‌انگیزند، بر حسب تقاضا استفاده می‌شوند.

این داروها برای استفاده طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند. لورازپام یا آلپرازولام نمونه هایی از بنزودیازپین ها هستند.

بتابلوکر ها: برخی از بتا بلوکرها برای درمان یا پیشگیری از علائم فیزیکی اضطراب، مانند تپش قلب استفاده می‌شوند. پروپرانولول یا متوپرولول نمونه هایی از بتابلوکرها هستند.

تشخیص بهترین دوز و نوع دارو ممکن است زمان بر باشد. بدانید که شروع روند درمان اختلال اضطراب اجتماعی شما را یک قدم به احساس بهتر نزدیکتر می‌کند.

چگونه بر اضطراب اجتماعی غلبه کنیم؟

غلبه بر اضطراب بدون کمک روانشناس تقریباً غیرممکن است. این اختلال یک وضعیت پزشکی است و مانند سایر شرایط پزشکی، نیاز به درمان دارد.

شواهد نشان داده اند که تراپی شناختی رفتاری (CBT) و داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی در درمان و مدیریت این اختلال بسیار موفق هستند.

درمان می تواند به شما کمک کند تا به شدت علائم و اضطراب خود را در موقعیت های اجتماعی کاهش دهید یا بر آن غلبه کنید.

این می تواند ناراحت کننده و ترسناک باشد، اما مهم است که اگر علائم و نشانه های اختلال اضطراب را تجربه می کنید، به تراپیست خود اطلاع دهید.

برای مدیریت علائم خود می‌توانید کارهایی را انجام دهید که احساس خوبی به شما بدهند، از جمله:

  1. به اندازه کافی بخوابید و ورزش کنید.
  2. از الکل یا مواد مخدر استفاده نکنید.
  3. اگر برای اضطراب خود دارو مصرف می‌کنید، حتما آن را به طور منظم مصرف کنید و دوز آن را فراموش نکنید.
  4. اگر در گفتگو درمانی شرکت می‌کنید، حتما به طور منظم به تراپیست خود مراجعه کنید.
  5. برای حمایت با خانواده و دوستان تماس بگیرید.
  6. پیوستن به یک گروه حمایتی برای افرادی که دارای این اضطراب هستند را در نظر بگیرید.

اختلال اضطراب اجتماعی یک بیماری شایع است که افراد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر علائم آن را تجربه می کنید یا تشخیص داده شده است، بدانید که تنها نیستید.

در حالی که این ممکن است یک تجربه ترسناک باشد، خبر خوب این است که قابل درمان است.

سلامت روان شما به اندازه سلامت جسمی شما مهم است، بنابراین حتماً با یک روانشناس مجرب در مورد آنچه تجربه می‌کنید صحبت کنید. هر چه زودتر کمک و درمان را دریافت کنید، تا زودتر احساس بهتری داشته باشید.

منبع:

به اشتراک گذاشتن این پست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *