علائم اضطراب چگونه درمان می‌شود؟
اختلالات اضطرابی معمولاً با روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از هر دو درمان می شوند. راه های زیادی برای درمان اضطراب وجود دارد، و شما باید با یک روانشناس مجرب همکاری کنید تا بهترین درمان را برای خود انتخاب کنید.
1. روان درمانی
روان درمانی یا «تراپی» می تواند به افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی کمک کند. برای مؤثر بودن، تراپی باید در جهت اضطراب های خاص شما و متناسب با نیازهای شما باشد.
برای آشنایی بیشتر با این روش درمان مقاله تراپی چیست و چرا خوبه و ۴ نوع آن را بخوانید.
1.ب) درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) نمونه ای از یکی از انواع تراپی است که می تواند به افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی کمک کند.
در این نوع درمان روش های مختلف تفکر، رفتار و واکنش به موقعیت ها به افراد آموزش داده می‌شود تا به آنها کمک کند کمتر احساس اضطراب و ترس کنند. CBT به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است و استاندارد طلایی برای روان درمانی است.
مواجهه درمانی یک روش CBT است که برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می شود. مواجهه درمانی بر رویارویی با ترس های زمینه ساز اختلال اضطراب تمرکز دارد تا به افراد کمک کند تا در فعالیت هایی شرکت کنند که از آنها اجتناب کرده اند.
نوردهی درمانی نیز گاهی همراه با تمرینات تمدد اعصاب استفاده می شود.
2. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
یکی دیگر از گزینه های درمانی برای برخی از اختلالات اضطرابی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) است. ACT رویکرد متفاوتی نسبت به CBT برای افکار منفی دارد. در این درمان از استراتژی هایی مانند تمرکز حواس و هدف گذاری برای کاهش ناراحتی و اضطراب استفاده می‌شود.
در مقایسه با CBT، ACT شکل جدیدی از تراپی است، بنابراین اطلاعات کمتری در مورد اثربخشی آن در دسترس است.
3. دارو درمانی
دارو اختلالات اضطرابی را درمان نمی کند اما می تواند به تسکین علائم کمک کند. روانپزشکان برای کاهش علائم اضطراب داروهایی از دسته داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب (مانند بنزودیازپین ها) و بتا بلاکرها را تجویز می‌کنند.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی استفاده می شوند، اما می توانند برای درمان اختلالات اضطرابی نیز مفید باشند. آنها ممکن است به بهبود نحوه استفاده مغز از مواد شیمیایی خاصی که خلق و خو یا استرس را کنترل می کنند، کمک کنند.
داروهای ضد افسردگی ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شروع به کار کنند، بنابراین مهم است که قبل از نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی دارو، فرصتی به آن داده شود.
اگر شروع به مصرف داروهای ضد افسردگی کردید، مصرف آنها را بدون تایید روانپزشک قطع نکنید. پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا به آرامی و ایمن دوز خود را کاهش دهید. قطع ناگهانی آنها می تواند باعث علائم اعتیاد شود.
در برخی موارد، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان کمتر از 25 سال ممکن است هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، به ویژه در چند هفته اول پس از شروع یا تغییر دوز، افکار یا رفتار خودکشی را افزایش دهند. به همین دلیل، افراد در هر سنی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند، به‌ویژه در هفته‌های اول درمان باید به دقت تحت نظر باشند.